Σήμερα “μεταφερθήκαμε” νοερά στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών και σταθήκαμε μπροστά στο “άγαλμα που κρύωνε”. Είναι ένα μαρμάρινο αγαλμάτιο 63 εκατοστών που απεικονίζει ένα μικρό αγόρι, μάλλον βοσκόπουλο. Φοράει μια κάπα με κουκούλα, κρατάει στην αγκαλιά του ένα σκυλάκι και τα πόδια του είναι γυμνά…. Κατασκευάστηκε περίπου το 150 μ.Χ. και βρέθηκε στην Μικρά Ασία το 1922. Στην Μικρασιατική καταστροφή, οι ‘Ελληνες πήραν μαζί τους το αγαλματίδιο για να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων….
Η εκψυχώτρια-εκπαιδευτικός κα Ράνια Βασιλειάδου μας διάβασε την συγκινητική ιστορία για το μικρό “προσφυγάκι” από το βιβλίο του Χρήστου Μπουλώτη “Το άγαλμα που κρύωνε”. Νοιώσαμε τη νοσταλγία του για την πατρίδα που άφησε πίσω, γράψαμε τα συναισθήματά του, συζητήσαμε για τα σημερινά προσφυγόπουλα, για την φιλία, την αγάπη, την πραγματοποίηση μιας επιθυμίας.
Τέλος, γίναμε κι εμείς αγάλματα!
Ευχαριστούμε πολύ, κα Ράνια!!!
